RWDM Molenbeek, icoon van het Brusselse voetbal, verandert vanaf 1 juli 2025 van naam naar Daring Brussels, herneemt het matricule 2 en krijgt een nieuw logo met aartsengel Michael . Deze transformatie roept de gloriedagen op van Daring Club de Bruxelles (opgericht in 1895), goed voor vijf kampioenstitels en een Beker van België . Eigenaar John Textor vindt RWDM onuitspreekbaar internationaal en wil met “Brussels” inzetten op een krachtiger merkidentiteit.
Het doel is om een moderne, solvabele club te bouwen, maar de beslissing valt bij de Molenbeekse supporters in het verkeerde keelgat. Supportersgroepen als BB85 dreigen de stekker eruit te trekken: “Onze identiteit verdwijnt; RWDM is dood” klinkt het scherp. Er wordt zelfs gevreesd voor een verlies van 75 % van de abonnees. De gemeente Molenbeek komt in opstand en spreekt van een symbolische breuk, met juridische implicaties rond stadion Edmond Machtens .
Ook internationaal klinken kritische stemmen: oud-spelers uit de Pro League en fans van Botafogo, Lyon en Crystal Palace steunen de Brusselse achterban . De klacht: een gebrek aan inspraak en een monocultuur waar commerciële belangen voorrang krijgen .
Deze identiteitscrisis valt samen met een gemiste promotiekans naar de Jupiler Pro League, wat de kloof met het doelpubliek alleen maar vergroot . Textor waagt een strategisch, maar speculatief ontwerp: investeerders aantrekken en lokale passie bewaren. De uitkomst is ongewis.
Voetbal, supporters, identiteit, RWDM, Molenbeek, Daring Brussels – de uitdaging is immens: hoe verenig je modernisme met historie en devotion?
De vraag is aan jou: denk je dat de club zijn supporters kan terugwinnen en de band herstellen?
