België miste zijn afspraak in Kazachstan. Ondanks een duidelijke technische superioriteit en een overweldigend balbezit vonden de Rode Duivels geen opening om in Astana te winnen. Het scenario kantelde al in de eerste helft, die werd gekenmerkt door een reeks ongewone – en onvergeeflijke – verdedigende fouten. Een opeenvolging van slordigheden schonk de thuisploeg de voorsprong, profiterend van een moment van totale desorganisatie in de Belgische rangen.
Hoewel de gelijkmaker van Vanaken kort na de rust opnieuw wat elan bracht, veranderde het vervolg in een lang, uitzichtloos eenrichtingsverhaal. De Kazachse doelman, uitzonderlijk tijdens de hele wedstrijd, keerde de talrijke pogingen van een Belgische ploeg die haar dominantie niet wist te verzilveren. Dat onvermogen om een nochtans grotendeels gecontroleerde wedstrijd af te maken, roept vragen op en werpt ook twijfel over de capaciteit van Rudi Garcia om zijn team te laten vooruitgaan.
Een bondscoach onder druk
Want het moet worden toegegeven: de reis naar Centraal-Azië bracht ook een groeiend intern ongemak aan het licht. Binnen de selectie werden stemmen gehoord die de tactische keuzes van Rudi Garcia in twijfel trekken. De Franse bondscoach, geschorst tijdens de wedstrijd, zag de eerste tekenen van verdeeldheid in zijn groep opduiken. Enkele sterkhouders stellen zich vandaag vragen over de duidelijkheid van het spelplan en over het gebrek aan automatismen in een ploeg die nog in opbouw is. Dat betekent niet dat Garcia’s menselijke leiderschapskwaliteiten in vraag worden gesteld.
De opeenvolgende bijeenkomsten hebben de voortdurende wisselvalligheid van het team blootgelegd. Drie gelijke spelen tegen als zwakker beschouwde tegenstanders – tweemaal Noord-Macedonië en nu Kazachstan – voeden de twijfels over de werkelijke sterkte van de Duivels. De autoriteit van de bondscoach lijkt vandaag verzwakt en de bond volgt de situatie van dichtbij. Het recente gesprek tussen Garcia en de technisch directeur van de KBVB verliep duidelijk gespannen en illustreert een interne sfeer die ver afstaat van de rust die vereist is, amper enkele maanden voor het WK.
Sclessin, laatste halte voor de opluchting?
Ondanks deze zware atmosfeer blijft er een positieve noot: België heeft alles nog in eigen handen om zich te kwalificeren. Met twee punten voorsprong op Noord-Macedonië en vijf op Wales volstaat één enkel punt tegen Liechtenstein op dinsdag 18 november om de eerste plaats in de groep veilig te stellen. De Rode Duivels beschikken over een comfortabele doelpuntenbalans die hen toelaat deze laatste afspraak zonder echte wiskundige druk aan te pakken.
Toch is voorzichtigheid geboden. De nog verse herinnering aan een teleurstellend verlopen EK 2024 herinnert eraan dat een gelijkspel, zelfs voldoende, de supporters niet zal geruststellen. Sclessin verwacht daarom een volwaardige prestatie, het symbool van een ploeg die kan reageren en zichzelf hervinden. Meer dan een ticket voor het WK zal het gaan om het herlanceren van een dynamiek die nodig is om in 2026 een hoofdrol te kunnen spelen. En dat is op dit moment nog lang niet zeker.
