Al wekenlang stapelen de alarmkreten rond de toenadering tussen Lotto en Intermarché-Wanty zich op. Wat oorspronkelijk een strategische operatie moest worden om het Belgische wielrennen te versterken, verandert in een kluwen dat vele renners in het ongewisse laat. Het geval van Tom Paquot illustreert perfect deze chaotische situatie: hoewel hij in mei een mondeling akkoord bereikte over een contractverlenging, ontving hij nooit het officiële document. Sinds juli beseft hij dat het engagement niet zal worden nagekomen, zonder enige uitleg van de ploegleiding.
De voormalige sportdirecteur van de ploeg, Hilaire Van der Schueren, volgt de situatie met bitterheid. Hij, die Intermarché-Wanty jarenlang mee vormgaf, zegt “gekwetst” te zijn door de manier waarop alles verloopt. Tussen stafleden die opstappen, mecaniciens die eerst ontslagen en enkele weken later teruggebeld worden, en tegenstrijdige beslissingen over transfers, schetst hij het beeld van een stuurloze organisatie. Volgens hem hebben inmiddels meer dan twintig medewerkers het team verlaten, ontmoedigd door het nieuwe management.
Het peloton maakt zich zorgen
Ook de rennersvakbond, via voorzitter Adam Hansen, maakt zich zorgen over de sportieve gevolgen. De twee ploegen tellen samen 43 renners, terwijl de limiet in de WorldTour op 30 ligt. De rekensom is eenvoudig, maar hard: tien tot dertien renners dreigen zonder sportief perspectief achter te blijven, soms zelfs met een betaald contract maar zonder de mogelijkheid om daadwerkelijk te koersen. Anderen komen pas laat op de transfermarkt terecht, op een moment dat alle teams hun selectie al hebben afgerond.
Hansen spreekt van een “oneerlijke” situatie, waarin renners gevangen zitten in hun eigen contract en hun toekomst niet kunnen plannen zolang de leiding blijft zwijgen. De vakbond pleit daarom voor striktere regels bij toekomstige fusies, zodat renners niet langer de eerste slachtoffers worden van structurele herschikkingen.
Tot op heden is er nog geen officiële communicatie geweest over de definitieve vorm van het nieuwe team. En hoe langer het duurt, hoe groter de onzekerheid wordt. Voor velen lijkt de fusie die een springplank moest zijn, nu vooral een bron van onrust en frustratie te worden.
