Zonder veel lawaai maakt Seraing stille vooruitgang. De Métallos hebben hun eerste wedstrijd sinds 30 augustus gewonnen – pas de tweede overwinning van het seizoen. En na vier gelijke spelen bevestigt deze zege de heropleving van het team. Door de nul te houden, na wat wellicht hun slechtste match van het seizoen was, bewees Seraing bovendien dat het punten kan pakken onder alle omstandigheden.
Achterin vinden we een speler die deze moedige en strijdvaardige ‘métallo’-mentaliteit belichaamt: Noah Solheid. Hij is 22 jaar en kapitein van Seraing, opgeleid in het Pairay sinds zijn 16e. Het levende bewijs dat er talent aanwezig is, ook wanneer de resultaten dat niet altijd tonen.
Kapitein en vaste waarde
Het seizoen 2025-2026 staat in het teken van vernieuwing in Seraing, na enkele moeilijke jaren. Ook dit seizoen is allesbehalve eenvoudig, maar de club wilde een nieuw project opbouwen met Kevin Caprasse aan het roer. De coach koos voor een kapitein die dit nieuwe hoofdstuk het best symboliseert: Noah Solheid.
En dat is logisch: aan de vooravond van het seizoen gold de jonge verdediger al als een ervaren kracht. Met zo’n veertig wedstrijden in de Challenger Pro League en meerdere jaren bij de club, had hij het ideale profiel. “Ik voel dat ik me natuurlijker begin te assertieveren,” legde hij in augustus uit aan Sudinfo. “Het woord nemen gaat spontaner. Ik voel me wat legitimer, ook al ben ik niet de oudste.”
Missie: behoud
Met de aanvoerdersband rond de arm moet Noah Solheid de leider zijn die Seraing uit de gevarenzone trekt. Met 12 punten telt de club drie punten achterstand op RWDM, de eerste niet-degradatiekandidaat, waarbij de U23-teams niet meetellen in de rangschikking.
Kan Seraing – samen met Solheid – opnieuw het behoud afdwingen, zoals in de twee vorige seizoenen? Als de kapitein blijft groeien, en zijn verdediging met hem, is alles mogelijk.
