De trilogie is rond – maar dit voelt als het begin
We kenden hem al als de man die alles kan: klassiekers winnen, sprinten, klimmen, tijdrijden, knechten en dan ook nog eens het peloton uit elkaar trekken – en dat alles soms door zeer diep te gaan, maar vaak ook met een grijns op het gezicht.
Met deze overwinning in Italië sluit Van Aert een symbolische cirkel. Een rit winnen in de Giro was het laatste ontbrekende puzzelstukje in zijn indrukwekkende carrièreoverzicht. En nu is die puzzel dus compleet. Of toch voorlopig.
Want wie Van Aert een beetje kent, weet dat de honger nooit gestild is. Dat dit niet het eindstation is, maar slechts een halte. Een pauze voor adem, voor applaus, voor verwondering. En daarna: weer vol gas.
Een palmares om van te duizelen
Even op een rij:
• 9 ritoverwinningen in de Tour de France, waarvan sommige van legendarische makelij – denk maar aan die dubbele Alpen-etappe in 2022.
• 3 ritzeges in de Vuelta, op Spaans terrein waar het asfalt vaak roodgloeiend is van de hitte én de concurrentie.
• En nu dus zijn eerste zege in de Giro, in de kleuren van een team dat ook zonder Roglič of Vingegaard nog altijd een klasse apart is.
Daarbovenop komen zijn zeges in onder meer Gent-Wevelgem, de Amstel Gold Race, Strade Bianche, Milaan-Sanremo, en talloze Belgische kampioenschappen. Van Aert is al jaren veel meer dan ‘die veldrijder die ook eens op de weg koerst’. Hij is een renner die elk parcours aankan, in elk seizoen, tegen elke tegenstander.
Het hoofd koel, de benen heet
Wat deze Giro-zege extra bijzonder maakt? Het moment. Na een moeilijke seizoensstart, blessureleed en twijfels bij zowel ploeg als pers, was er plots die karakterzege. Geen toevalstreffer, maar een echte Van Aert: aanvallend, slim gereden en met een ontploffing op het juiste moment. Het soort rit waarin hij niet alleen wint, maar ook een statement maakt. Een signaal aan de rest: ik ben terug, en ik ben nog niet klaar.
Wat nu? Alles ligt nog open
Met de Tour de France in aantocht is het koffiedik kijken wat Wout exact zal kiezen. Maar één ding staat vast: de wielerwereld houdt de adem in. Gaat hij opnieuw voor ritwinst in Frankrijk? Een groene trui? Of… dromen we zelfs van een klassement?
Wout Van Aert is pas 30, in de vorm van zijn leven, en heeft een team dat hem steunt. Er zijn nog hoofdstukken te schrijven in zijn verhaal – en na deze Giro-zege hebben we allemaal zin in meer.
Van Aert is geen kampioen. Hij is een tijdperk.
Of het nu op de Vlaamse kasseien is, op een Italiaanse bergpas of tussen de Parijse keitjes: Van Aert rijdt nooit zomaar. Hij rijdt om geschiedenis te maken. En dat doet hij, keer op keer.
