België begon razendsnel. Slechts tien seconden na het eerste fluitsignaal tegen India kreeg het al een strafcorner, die meteen werd omgezet door Arthur Van Doren. In de 28e minuut verdubbelde Alex Hendrickx de voorsprong. Op dat moment leek alles onder controle onder de zinderende 31°C in Antwerpen. Maar achter die ideale start ging een minder geïnspireerd België schuil. Ze domineerden, maar zonder precisie. De mannen van Shane McLeod leken vooral risico’s te willen vermijden, en dreigden daardoor in te dutten.
Die verslapping kwam hen duur te staan: kort na de rust brachten Dilpreet Singh en Mandeep Singh India binnen drie minuten weer op gelijke hoogte (2-2). België was helemaal het noorden kwijt en kwam in zwaar weer terecht, terwijl het Indiase publiek in de tribunes in extase verkeerde.
Boon blaast nieuw leven in het team
Het was uiteindelijk Tom Boon die in de 49e minuut de ommekeer inzette. Eerst nog afgeblokt op strafcorner, dribbelde hij vervolgens spectaculair door de cirkel om Duvekot perfect te bedienen. Vanaf dan kwam de Belgische machine weer op gang. In amper vier minuten dikten Stockbroekx, Van Doren (alweer) en Boon de score aan. India probeerde nog te reageren, maar de treffer van Rohidas was slechts een laatste opflakkering.
Het eindresultaat, 6-3, oogt indrukwekkend, maar maskeert de jeugdzonden van deze vernieuwde Lions-ploeg nauwelijks. Te veel fouten, te veel momenten van zwakte. Nelson Onana gaf het ruiterlijk toe: “We boeken mooie vooruitgang, maar geven nog te veel weg. Op dit niveau wordt elke onnauwkeurigheid cash afgestraft.”
Tijd om te leren… en snel
Het team is in opbouw en vergelijkingen met de gouden generatie zijn onvermijdelijk. Maar met enkel aanvallend vuurwerk kom je er niet. Vandaag volgt al de herkansing tegen India. De ideale gelegenheid om lessen te trekken? Nog een waarschuwing krijgen, kunnen de Red Lions zich niet veroorloven.
