Niets werkte tijdens de eerste 45 minuten van de wedstrijd zaterdag in Sclessin, waarin Standard het opnam tegen Cercle Brugge. Zonder hun diepe aanvallers en gedesorganiseerd op alle posities, legden de Rouches een ronduit zwakke prestatie neer. Er was nauwelijks sprake van aanvallend spel en het middenveld leek volledig de kluts kwijt. Deze factoren, in combinatie met een wankele verdediging, stelden Cercle in staat om zijn pressing op te dringen en het spel te dicteren in de laatste dertig meter. De Bruggelingen verzilverden hun overwicht met drie doelpunten, zonder enige echte tegenstand. De score had zelfs nog hoger kunnen oplopen.
Een voorzichtige reactie
Na de rust probeerde Mircea Rednic duidelijk zijn team wakker te schudden met enkele tactische ingrepen. Tobias Mohr werd naar de linkerflank van de verdediging geschoven, René Mitongo kwam in het veld en Rafiki Saïd hervond zijn favoriete positie op de linkervleugel. Deze lichte herpositionering leverde Standard enkele kansen op, maar nooit genoeg om het stabiele en kalme Cercle in gevaar te brengen. De hoop op een spectaculaire comeback, zoals die tegen Waasland-Beveren in 2019, vond geen weerklank op de tribunes van Sclessin.
Leiders laten het afweten
De malaise reikt verder dan enkel tactische problemen. Terwijl de club rekent op ervaren spelers om een heropbouwend team te begeleiden, faalden de leiders opzichtig. Noch Boli Bolingoli, noch Josué Homawoo, noch Casper Nielsen kon de verwachtingen inlossen. Ondanks de geïsoleerde inspanningen van Marco Ilaimaharitra en Mohr slaagde de ruggengraat van het elftal er niet in om de nodige stabiliteit te brengen om een afgang te voorkomen.
De bezorgdheid groeit dus in Luik. Het seizoensbegin oogt steeds somberder en het krediet van sommige sterkhouders slinkt zienderogen. Zonder snelle schokmaatregel lijkt een crisis aan de oevers van de Maas steeds waarschijnlijker.
