Monaco 1984: op een haar van zijn eerste zege…
3 juni 1984. Enkele weken voor de zomer, maar boven Monte Carlo vallen stortregens neer. In een bescheiden Toleman maakt een jonge Braziliaan indruk. Vanaf de 13e plaats in de kwalificaties knokt Ayrton Senna zich door het veld. Voor zijn neus: Alain Prost, van wie hij 25 seconden heeft goedgemaakt in amper twaalf ronden. De Fransman vraagt de wedstrijdleiding om de race te stoppen, en zo gebeurt het bij ronde 32 van de 77. Senna is woedend: zijn eerste overwinning lag binnen handbereik. Hij moet zich tevredenstellen met zijn eerste podium, maar het zou lang niet zijn laatste zijn.
Portugal 1985: de eerste overwinning
21 april 1985. Bijna een jaar later is het eindelijk zover. Overgestapt naar Lotus pakt Senna de polepositie met autoriteit: meer dan vier tienden sneller dan Alain Prost en bijna een seconde sneller dan Keke Rosberg. De omstandigheden zijn opnieuw bar en nat, maar Senna domineert de race van start tot finish. Na twee uur wordt de wedstrijd stilgelegd: hij heeft meer dan een minuut voorsprong op Michele Alboreto, de nummer twee, en minstens één ronde op de rest van het veld. Ironisch genoeg had ook Senna zelf de wedstrijdleiding gevraagd om de race stop te zetten…
Brazilië 1991: eindelijk profeet in eigen land, ondanks de krampen
Senna is ondertussen tweevoudig wereldkampioen en rijdt voor McLaren, een van de beste teams in de geschiedenis. Toch ontbreekt er nog iets: een overwinning op eigen bodem. Alles begint perfect: polepositie op zaterdag en een dominante race tot ronde 46. Dan laat de versnellingsbak hem in de steek. Hij verliest versnelling na versnelling en blijft vastzitten in de zesde versnelling. Magic Senna vecht tegen de auto én tegen zijn lichaam. Hij sleept zich naar de finish en wint eindelijk in São Paulo. Volledig uitgeput moet hij uit zijn wagen geholpen worden en heeft hij moeite om de trofee op te tillen.
