België strandt aan de poorten van de Davis Cup-finale zonder zijn flair te verliezen. Verslagen door titelverdediger Italië, gastheer van de Final 8 in Bologna, leverde het team onder leiding van Steve Darcis een halve finale van grote intensiteit en uitzonderlijk niveau. Tegen een Italiaanse ploeg gesteund door 10.000 toeschouwers hielden de Belgen lang hoop op een nieuwe stunt, twee dagen nadat ze Frankrijk hadden uitgeschakeld in de kwartfinale. Het parcours spreekt voor zich.
Collignon machteloos
De eerste enkelwedstrijd zette meteen de toon. Landgenoot Raphaël Collignon (22) botste op een herboren Matteo Berrettini. De voormalige nummer zes van de wereld, nu 56e, legde vanaf het begin een stevig tempo op met krachtige forehands. De Luikenaar werd vaak verrast door het tempo en verloor de eerste set met 6-3, voordat hij ook de tweede set uit handen gaf met 6-4, ondanks een korte opleving. Zijn inzet en doorzettingsvermogen waren uiteindelijk niet genoeg om de Italiaan te ontwrichten, die zo het eerste punt voor zijn land binnenhaalde.
Zizou Bergs dicht bij de stunt
Het Belgische lot rustte daarna op de schouders van Zizou Bergs, die tegenover een tegenstander van een ander kaliber stond: Flavio Cobolli, nummer 22 van de wereld. De Limburger beantwoordde slag om slag het offensief van de Italiaan in een wedstrijd van uitzonderlijke intensiteit. Nadat hij de eerste set had verloren, domineerde Bergs de tiebreak van de tweede en bracht zo opnieuw spanning in het duel. Het laatste bedrijf ontaardde vervolgens in pure overmaat: geen van beide spelers slaagde erin het overwicht te nemen in een uitputtende strijd vol services en rally’s.
De ontknoping viel uiteindelijk na meer dan drie uur spel, aan het einde van een eindeloze tiebreak die Cobolli met 17-15 won. Bergs, die zeven matchpunten liet liggen, verliet het veld in tranen, zich ongetwijfeld bewust van hoe dicht hij bij de prestatie van zijn leven was gekomen. Italië plaatste zich daarmee voor een derde opeenvolgende finale, een prestatie die sinds het begin van de jaren zeventig geen enkel land meer had neergezet – toen waren het nog de Verenigde Staten.
Een veelbelovende nederlaag
Hoewel de teleurstelling duidelijk voelbaar was, verlaat België het toernooi met opgeheven hoofd. De teamgeest, de strijdlust en de groei van de jonge spelers laten een meer dan veelbelovende toekomst vermoeden. Tegen een krachtige Italiaanse ploeg hebben de Red Aces bewezen dat ze kunnen wedijveren met de beste landen ter wereld.
