Zijn naam klinkt je waarschijnlijk bekend in de oren. En terecht. Op zijn 22e is Luca Oyen geen onbekende in Limburg. Zoon van Davy, voormalig speler van Genk, Anderlecht en drievoudig Rode Duivel, heeft Oyen al 83 wedstrijden gespeeld voor de A-ploeg van Racing Genk. Maar waarom speelt hij dit seizoen bij de U23 van de Genkenaren? Dat heeft hij te danken aan meerdere blessures.
In juli 2022 scheurde de winger zijn kruisbanden. Hij stond tot maart 2023 aan de kant, maar een jaar later liep hij dezelfde blessure opnieuw op, waardoor hij tot december 2024 out was. Vorig seizoen al sloot Oyen daarom af bij Jong Genk. En op zijn leeftijd, om volledig te kunnen herlanceren, was enkele maanden langer in deze beloftenploeg in de Challenger Pro League de beste oplossing. Pas vanaf september is hij trouwens officieel een niveau gezakt.
Magnifieke linker
Luca Oyen hoeft eigenlijk niet meer voorgesteld te worden. Grote belofte van het Belgische voetbal bij zijn doorbraak, maar zijn ster is door zijn blessures wat verbleekt. Toch toont de linkspoot bij Jong Genk dat hij nog altijd over een prachtige traptechniek beschikt. In 9 gespeelde matchen in 1B maakte Oyen al 3 goals, waaronder een dubbele tegen Francs Borains.
Zijn balbehandeling, zijn techniek en zijn gemak om ruimtes te vinden via passes maken hem tot een bijzonder gevaarlijke speler. Geen verrassing dat Jong Genk, met hem in het elftal, een rustiger seizoen doormaakt dan vorig jaar. Oyen doet zijn ploegmaats beter uitkomen en laat zijn team hoger spelen en misschien ook minder naïef.
Opgeleid als nummer 10, maakt zijn plaats op de flank van hem geen typische winger die gaat overlappen, maar eerder een naar binnen trekkende spelmaker. Met de bal komt hij centraal om gevaar te creëren, terwijl zijn linksachter het flankwerk verzorgt. Een samenspel dat tegenstanders in de war brengt.
Nu blijft het afwachten of Luca Oyen erin slaagt om verder ritme op te bouwen om opnieuw een plek in de A-ploeg te veroveren. Genk zou er alleszins wel bij varen.
